Već dugi niz godina korita i obale živiničkih rijeka: Oskove, Gostelje i Spreče “okićena” su sa bezbroj najlonskih kesa.
U antiekološkom kodeksu ovaj manir “ukrašivača” naših rijeka je na prvom mjestu i to se sasvim jasno i očigledno vidi jer su njihove “kreacije i instalacije” dostupne pogledima svih homo sapiensa koji krstare područjem našeg grada.
U posljednje vrijeme antiekološki pokret (a zaista jeste pokret jer je evidentno da je veliki broj građana aktivno, dobrovoljno i saminicijativno uključen u zagađivanje i životne sredine i životne okoline) pokazuje dodatnu maštovitost i uspostavlja novi trend “ukrašavanja” Grada koji je za sada patent i specifikum Živiničanki i Živiničana a ne bi začudilo da bude prihvaćen i u drugim bosanskohercegovačkim sredinama.
Naime, u posljednje vrijeme ograde živiničkih mostova dekoriraju se najlonskim kesama koje su prethodno ispražnjene u rijeku a u kojima je bio, uglavnom, stari hljeb kojim su nahranjene ribe i patke koje (još uvijek i uprkos svemu) obitavaju u gore pomenutim vodotocima.
“Dekorateri” su sebi dali za pravo, da nakon što su, po njihovom mišljenju i ubjeđenju zaradili sevapa, suvišnim teretom u obliku najlonske kese od par grama “okite” most i daju doprinos u novom “umjetničkom izričaju” koji ima za cilj da nam naša čaršija izgleda kao Pepeljuga – lijepa ali prljava.
Jasminko Razić
