Fehim ef. Spaho. reisu-l-ulema rođen je u Sarajevu 1877. godine. Osnovno obrazovanje i Šerijatsku sudačku školu završio je u Sarajevu, nako čega ulazi u državnu službu na mjesto vilajetskog arhiva u upravnom odjeljenju Zemaljske vlade u Sarajevu. Nakon položenog kadijskog ispita postavljen je za službenog tumača za turski jezik. Od 1901. do 1908. godine radio je kao kadija u Sarajevu i bio dodijeljen na rad Zemaljskoj vladi. Godine 1908. postao je vladin perovođa, 1911. vladin podtajnik, 1915. tajnik, a od februara 1919. do oktobra 1920. načelnik Ministarstva vjera u Beogradu. Na vlastiti zahtjev vraćen je u Sarajevo gdje je bio viši vladin savjetnik za vjere.
Rano je penzioniran, već 1923. zatim ponovno aktiviran, pa ponovo penzioniran. Polovinom marta 1936. postavljen za naiba Islamske vjerske zajednice u Sarajevu, a koncem aprila imenovan predsjednikom Vrhovnog šerijatskog suda. Na izborima za Vakufski sabor 1937. godine izabran je za člana, a 20. aprila 1938. godine među tri kandidata za reisu-l-ulemu. Ukazom od 26. aprila 1938. godine kraljevski namjesnici su Fehim ef. Spahu imenovali za reisu-l-ulemu. Svečano ustoličenje i predaja mensure obavljena je 9. juna 1938. godine u Carevoj džamiji u Sarajevu.
Fehim ef. Spaho bavio se i književnim i prevodilačkim radom, a napisao je veliki broj tekstova iz kulture historije bosanskohercegovačkih muslimana.
Umro je 13. februara 1942. godine, a sahranjen je dan poslije pred Begovom džamijom.
Jasminko Razić
